Foje nepras kaj trudiĝas
ke homo mortu por popolo,
tamen neniam devas morti tuta popolo
por unu sola homo:
memoru ĉiam ĉi tion, Sefarado.
Firmigu la dialogajn pontojn,
klopodu ekkompreni kaj ami la kialojn
kaj la diversajn parolmanierojn de viaj idoj.
La pluvo poiome falu sur la semitejoj
kaj la aero glitu kiel etendita,
milda, plej bonvola mano sur la larĝaj kampoj.
Sefarado vivu eterne
en ordo kaj en paco, en la laboro,
en la malfacila kaj meritita
libereco.